“Suça karşı tepkiler, devlet ve özellikle de Aydınlanma öncesi içgüdüsel ve abartılı iken daha sonra örgütlü ve ölçülü olmaya başlamıştır. Sorumluluk, önceleri nesnel ve ortaklaşa iken sonraları bireysel ve öznel olmaya başlamış, ceza bedensel olmaktan çıkıp özgürlüğü bağlayıcı ve/ya da malvarlığına yönelik olmaya başlamıştır. Barbar dönemlerin insana özgü öç anlayışına dayanan suç hukukundan dinsel dönemlerin suç hukukuna gelinmiş, daha sonraları ise, siyasal bir yaklaşımla suç siyaseti belirlenmeye başlanmıştır. Bu nedenle Ihering’in “Cezanın tarihi sürekli kaldırmanın tarihidir” sözü bir bakıma doğrudur. Ancak, son dönemlerdeki yaptırımların çeşitleri karşısında bu ünlü söz adeta yalanlanmaktadır.
Suç hukuku, toplumsal yapıyı ve ona rengini veren düşünceleri yansıtır. Yapı değiştikçe, suç hukuku da değişmektedir. Öte yandan suçluluk, uygarlık düzeyiyle yakından ilgilidir.”
Sami Selçuk

Suç Hukuku Dogmatiği ve/ya Grameri adlı bu yapıt beş kitaptan oluşmaktadır. Suç Hukuku Dogmatiği ve/ya Grameri - Giriş adını taşıyan ilk kitapta, suç hukukunun varlık nedeni ve bilim dünyasındaki yeri üzerinde durulmaktadır. Suçbilim başlığını taşıyan elinizdeki ikinci kitapta suçun başlıca nedenleri; üçüncü kitapta suçları önlemek için başvurulan yöntemler, yani suç politikası; dördüncü kitapta suç olgusuna yaklaşımlar ve suç genel kuramı; beşinci ve son kitapta ise, suç yargılama süreci hukuku ele alınmaktadır.